پست بیستم رمان حالم عوض میشه

سه هفته بود که از مرخص شدن رادمهر می گذشت..رادمهر بعد از مرخص شدنش فورا" به سرهمه ی کارهاش برگشت..و علی رغم تلاش های من برای موندن و استراحت کردنش بازم کار خودشو کرد..بعد میگم حرف حرف خودشه می گـه نه!
هرچقدر ام که تلاش میکردم تا ماجرای چاقو خوردنش و بگـه هیچ نمی گفت..حتی یه کلمـه..تا جایی که حرص و در می آورد و منم مشت باورنش می کردم..البته اون که عین خیالش نبود..بدنش مث سنگ بود بود..میگفت اگـه قرار باشه این همه وقت گذاشته باشم واسه ساختن این هیکل با مشتای تو
دردم بگیره پس بشینم تو خونـه و آشپزی کنم خیلی بهتر از باشگاه رفتنه..خداییش بدنش عضله ای بود..نه از بادی ها..با هزارتا پودر و زهرمار هیکل گرفته بودن..خوش استیل بود..رو فرم بود..
چقدر از لحن حرف زدنش خندیده بودم..تصور رادمهر..جراح معروف..موقع غذا درست کردن..دیدنی میشد..باید وادارش میکردم..یه روزی..که آشپزی کنـه..اونوقت ازش عکس بگیرم و به عنوان نقطه ضعف ازش استفاده کنـم..چه کرمی داشتم مــن!
البته اتفاقای دیگه ای ام افتاد..که شیرین ترینش باردار شدن راحیل بود..چقدر نـاراحت بود..میخواست بچـه رو بندازه..می گفت پرند کوچیکه..به خاطر کارم..خلاصه هزار تا دلیل و بهانه ی دیگـه..آخر سرهم که روزبه به هیچ وجـه قبول نکرد..بچه ها رو دوست داشت..کلی جر و بحث داشتن این مـدت..
پدر و مادر روزبه چقدر ذوق داشتن..همه ذوق داشتیم..رادمهر کلی باهاشون حرف زد..
بالاخره با حرفهایی که از دیگران می شنید..راضی شد..اینکـه کمکش می کنن...تنهاش نمی ذارن..روزبه بنده خدا که از گل نازکتر بهش نمی گفت..تازه چقدر ام سر پرند و گرم می کرد..تا راحیل استراحت کنه..با وجود اینکه تا دیر وقت سرکـار بود!
مـدتی بود که فرداد می خواست باهام ارتباط برقرا ر کنـه..زنگ میزد..پیام میداد..
برعکس فریـان زود با آدم گرم می گرفت...صمیمی میشد..منم کم و بیش جوابش و می دادم..
تو این مـدت..دو سه باری ام بیرون رفته بودیم باهم..نگاهش طوری بود که آدم اصلا" احساس ناراحتی نمی کرد..میگفت می تونیم در حد دوتا دوست معمولی باشیم..دو به شک بودم..ولی میتونستم بیشتر از فریان و رابطه اش با رادمهر بپرسم.
راجع به رادمهر برام می گفت..دورانی که باهم توی لندن بودن..گوش می دادم..با دقــت..نمی دونم چرا امـا حس می کردم..توی لحنش..موقع حرف زدن در مورد رادمهر یه جور حسادت..خشـم..وجود داشـت..با یه احساس بدی ازش حرف میزد..راجع به گذشته اش میگفت..نمی دونـم..شاید من خیالاتی شدم...!!!
امروز عصر قرار بود با شادی بریم بازار..فرداد ام که طی این مدت پاپیچ میشد..وقتی فهمیدمیخوام برمبیرون فورا گفت منم میـام..شاید این شادی خانوم شخص مورد علاقه ام شـد..از کجـا معلوم!
فرداد پسر خوبی بود..شادی ام عالی بود..چقدر خوب میشد ...که عاشق هم میشدن!
یه مانـتو آلبالویی با شلوار مشکی و یه شال مشکی پوشیدم..کفش و کیفش ام آلبالویی و مشکی ست کردم..
نمی دونـم چرا ..امـا دست و دلم به آرایش نمی رفت..موهای فرم و فرق کج گذاشتم با زدن یه رژ لب آلبالویی..کار و تموم کردم.
رادمهر امروز دانشگاه داشت..من کلاس نداشــتم..توی مدتی که رادمهر بازوش آسیب دیده بود
کلاسام و یکی در میون می رفتم...
***
تا ساعت ده و نیم یازده باشادی و فرداد تو بازار و پاساژا می چرخیدیم..کلی خرید کردیـم..شادی که از همون اولش با دیدن فرداد عنق شد !
اینقدر ام به من فحش داد ! میگفت حس خوبی به این پسره ندارم..این چه غلطی بود که کردی..همش می گفت این برادر فریـانه به صمیمیتش و گرم گرفتناش اعتنا نکـن..رادمهر کجا و این کجابا وجود این که فرداد ام قیافه ی خوب و معقولی داشت امـانگاه شادی به طرز عجیبی نفرت آمیز بود
بهش..میگفتم که اون فقط یه دوست معمولیه..نه بیشتر..من تا رادمهر رو دارم دیگه بقیه رو می خوام چیکـار !
خلاصه بعد از کلی خرید رفتیم یه فست فود و پیتزا خوردیم..نمی دونم چرا اینقدر پکر شده بودم..شاید این بداخلاقی شادی بهم سرایت کرده بود..نمیدونم..حتی گوشیم ام با خودم نبرده بودم..شادی میگفت بیا یه زنگ بزن به رادمهر نگران نشده باشه.
نگـران؟! اصلا" نمی گنجید توی ذهن.نگرانی رادمهر!!!
حرفای فرداد ام مزید برعلت بود..اینکـه رادمهر تا فریان و داره سراغ من نمیاد..ماجرای عکسا رو دوباره
یادم انداخت..بوسه ی رادمهر و فریـان!!!
زیاد میلم به غذا نمی کشید..! فرداد همش اصرار داشت که غذا بخورم..این توجهاتش باعث شده بود
که شادی بیشتر از قبل مشکوک نگاش کنه..نمی دونم چه پدر کشتگی ای با فرداد داشت..
خلاصه ساعت نزدیک دوازده بود که عزم رفتن کردیم.
من و شادی که ماشین نیاورده بودیم..با ماشین فرداد رفتیم.اول شادی رو رسوندیم..
توی راه بودیم..سکوت کرده بودم..فرداد سرحرف رو باز کرد..